بدون دیدگاه
دانش آموز عزیز این مرز و بوم؛
دختر نازنین مهرهشتم؛
از اولین قطره آفتاب که از آسمان چکید …
روز تو شروع شد …
جوانه نورسته مان؛
از دانه بر خاک نهاده، با تلاش و کوشش سر بیرون کن …
تا از طراوت شبنمین روزهای پائیزی بنوشی …
با شور و شوق ، بخوان و بیندیش …
تا زمین نه، بلکه آسمان جایگاه تو باشد …
نهال باوقار مان؛
قرار است به نهالستان آوازهای دانش پای بگذاری …
قرار است پله به پله از نردبان رنگینکمان
بالا ، بالا و بالاتر بروى…
پیچکوار به سوی خرد و خردورزی پیش بروى...
*پس پشت به پشتکار استوار کن و با توانستن برابر باش*