امشب، شبِ میهمانی رازها است. چگونه خواب، سرزمین چشم‏ هایم را فتح کند، وقتی که به استقبالِ واژگانِ نور می‏ روند؟! امشب پنجره‏ ها ستاره می‏ چینند تا جوشن‏ کبیر، با تمام عظمتش آغاز شود، باران خواهد گرفت.
امشب، شب یلدایِ روح است؛ یلدایی که مقیاسش زمینی نیست. یلدایی که هیچ یلدایی به ارزش یک ساعت آن هم نمی‏رسد حال آنکه هم‏ وزن هزار ماه است.
امشب، تمام فرشتگان آسمان، با کسی که قرارِ زمین است وعده دیدار دارند. چه بزمی است در زمین و چه شوری است در آسمان و نردبان دعا چقدر شلوغ است!
دست‏ ها چونان مزارع آفتابگردان، بلند شده‏ اند و کهکشان‏ ها را می‏ کاوند. خاک، به شدت به افلاک نزدیک است و الغوث الغوث، پروانه پروانه از رویِ انگشت‏ ها به سوی دوست پر می‏زند. دهان‏ ها بویِ ذکر می‏ دهند و «کلیدهایِ بهشت» همه جا پخشند. «مفاتیح الجنان» قدر دانستنِ زمان را آسان می‏ کند!
و در این میان، نام علی علیه‏ السلام چونان خورشید، بر دریایِ سرخِ اندوهِ جانمازها و شبستان‏ ها می‏ تابد. غروب است یا شب؟ چه زود سحر در راه است.