بچه ها در کلاس راهکارشون یک سری پروژه با موضوعات دلخواه انتخاب ، برنامه ریزی، کردن و بعد از تخمین هزینه و زمانبندی انجام پروژه در گروه های چند نفره تعیین کردن تا توی مدرسشون اجرا کنن، امروز یکی از این پروژه ها یعنی دیوار سبز به ثمر نشست… در ادامه متنی که معلم بچه ها در خصوص پروژه نوشته است را بخوانیم.
اسم دومین بخش پروژه‌شون رو گذاشته بودند دیوار سبز اولش فکر کردم که قراره یکی از دیوارهای پروژه‌شون رو با قلمو سبز کنند!
تو همین فکر و خیال بودم که این تصور فانتزی خیلی زود با توضیحات بچه‌ها به هم ریخت… داشت توضیح میداد که امروز بخاطر کمبود فضا و نبود حیاط و باغچه تو خونه‌ها، طراح‌های داخلی رو آوردن به فضای سبزهای جمع و جور و خانگی، این شد که فهمیدم قراره یه کار خلاقانه و نو انجام بدن… کاری که باید براش زحمت بکشند و تا به ثمر رسیدنش صبر و حوصله به خرج بدهند.
امروز وقتی بعد از دو هفته که چارچوبِ چوب‌پلاستی‌شون رو با کلی زحمت به دیوار زده بودند و همه منتظر، که بالاخره این قفس چوبی قراره چی بشه، گلدون‌های جور و واجورش رو نصب کردند… و حال و هوای ناهارخوری مدرسه رو حسابی تغییر دادند.
منم رفتم و جناب آقای ظفری، معاون اجرایی محترم مدرسه رو آوردم و ازشون خواستم تا کار بچه ها رو ببینند و اگر باب میلشون بود روش سرمایه گذاری کنند… آقاظفری که بعد دو هفته انتظار خروجی زحمت یک ماهه بچه‌ها رو می دیدند، به شرط نگهداری خوب بچه‌ها از دیوار سبز قول خریدنش رو بهشون دادند.
این دومین اتفاق حال‌خوب‌کنِ کلاس راهکار بچه‌های نهم بود، اتفاقی پر از رشد و تجربه و مهارت و کار گروهی برای هدفی بزرگ.
خیلی به پروژه های بچه ها تو کلاس راهکار امیدوارم. بهتر بگم، خیلی به بچه‌های کلاس راهکار امیدوارم و منتظر اتفاق های خوب و بزرگ دیگه‌ای ازشون هستم.
بماند به یادگار، دیوار سبز، به تاریخ ۱۷ آذر، کلاس راهکار
